De busmaatschappij van Luxemburg is AVL. Dit bedrijf heeft een grote remise aan de rand van de stad, bij de Rue de Bouillon. Enkele jaren voordat deze remise gebouwd werd, had het OV-bedrijf afscheid genomen van zijn trams. Gelukkig was een aantal voertuigen bewaard gebleven. Deze vormen nu de basis van het Musée des Tramways et des Bus.
Wat is er te doen?
Het museum ligt aan de rand van het remiseterrein. Er bevinden zich originele trams, die tot 1964 door de straten van Luxemburg reden. Je vindt er ook enkele bussen en onderhoudsvoertuigen.
Rondom de voertuigenhal is een uitgebreide expositie gemaakt waarin de geschiedenis van de tram en bus in Luxemburg gereconstrueerd wordt met de mooie mengelmoes van Frans, Duits en Luxemburgs die zo typerend is voor het land. Er zijn kaarten, vervoersbewijzen, valuta, uniformen, schaalmodellen, apparatuur, krantenartikelen en vooral enorm veel foto’s.
Met in je belevingswereld Luxtram als ‘nieuwste’ aanwinst voor het Luxemburgse openbaar vervoer is het bizar om te zien dat er al in de negentiende eeuw een halte voor (paarden)trams op het stationsplein was en dat er trams reden in het centrum en later ook naar de buitenwijken.
Aan het begin van de twintigste eeuw werd er overgegaan tot elektrificatie en in de jaren ’30 bereikte het netwerk zijn grootste omvang. De donkere oorlogsjaren worden in de expositie niet geschuwd. Tijdens de wederopbouw moesten de trams geleidelijk plaats maken voor de ‘modernere’ bus, totdat, na een groots afscheid in 1964, het volledige netwerk werd ontmanteld.
Een bezoek aan het Musée des Tramways et des Bus is een belangrijke bewustmaker van het feit dat de tram in Luxemburg niet ‘nieuw’ is. En dat maakt de (her)introductie van het tramnetwerk extra bijzonder.
